Deri Tuzu

Tabaklama endüstrisi önemli miktarda katı, sıvı ve gazlı atık üretir. Bununla birlikte, kimyasallar ve su gibi kaynakların verimli kullanımı ve ayrıca proses şamandıralarının geri dönüştürülmesi ve saflaştırılması gibi iyi planlanmış, temiz teknoloji uygulamaları, tabakçıların bertaraf maliyetlerini düşürmesine ve çevresel atık deşarj yönetmeliklerine uymasına olanak tanır.

Ham post ve derilerin muhafaza ve tabaklama işlemleri, genellikle atık sudan uzaklaştırılması çok zor olan tuzun yoğun kullanımını içerir. Bu nedenle, deri endüstrisi için bunun önemli bir endişe konusu olması mantıklıdır. Bu makale, tabakhane atık suyundaki tuz miktarını azaltmanın yollarını, özellikle de üretim sürecinde ve kullanılan kimyasallarda modifikasyonlar yoluyla seviyelerin nasıl azaltılabileceğini ele almaktadır.

Neden tuz?
Tabaklama endüstrisinde 'tuz' terimi tipik olarak iki inorganik tuzu, sodyum klorür ve sodyum sülfatı belirtmek için kullanılır. Atık sudaki tuzlar, deri endüstrisinde ele alınması gereken en zor kirlilik biçimlerinden biridir. Her ikisi de suda çok çözünür ve kimyasal olarak kararlıdır, bu da diğer kirleticiler gibi tortulaşma, oksidasyon, çökeltme veya flokülasyon gibi tipik işlemlerle atık su arıtma tesislerinde karışık bir çıkıştan bunların uzaklaştırılmasını fiilen imkansız hale getirir.
Arıtılan atıksuyun nehirlere geri verilmesi veya sulama amaçlı kullanılması durumunda tuzlulukta artış olmaktadır. Atık suyun başka kirleticiler içermediği varsayıldığında, yüksek tuz içeren atık sular genellikle yalnızca deniz ortamına boşaltılırsa kabul edilebilir.